"نزعات الورى"
جعلتَ قيدكَ كالسوار بمعصمي
ودفنتَ قلبي ...لكم أشركتَ في نعمي
وهبتُ روحي ولم أحفل لمنقلبٍ
فذبحتَ نحري وقد أبليتَ في سقمي
ياساكن الوجد هل أصبحت في ندمٍ
حتى تلوذ وقد أدميتني قدمي
فيض الحنايا عضيدٌ كان من شيمٍ
إسأل لقلبي فكم أحببكَ في حممي
هيا فقل لي .... فهل أمتَّ بك النوى
حتى بزيفك قد عشناه في قممي
هجرت قلبي ولم تأبه لمنكسرٍ
ورسمت قهري فكم أفلحتَ في ندمي
يا منية القلب هل ضاعت بك الرؤيا
حتى منيتُ وكم أحبطتَ في هممي
تركت ركبي لكي يغوص بيمه
كسرَالشراعَ ولم يعد مترمم
أعطيتُ حباً لكم تباه به الهوى
فرميتَ قيحاً لكي يصم بمسمعي
وقبلتُ منكَ وفي جفائكَ ترتقي
حتى سألتُ إلهي فيك بأدمعي
دع الفؤاد لكي يكون بمكرمٍ
طعنتَ قلبي وبالحراب ولم تعِ
والعين فاضت على الجفون غزيرها
ذكرى صفيٍ قد يمزق أضلعي
يا سالب الروح هل مالت بك النجوى
حتى نأيت .... ولم يعنيك مرتعي
إنزع قيودكَ واخلِ خفقي الوَدِعِ
واكسر جمودكَ كي اُسليكَ من وجعي
البستني كفن السقيم إلى الورى
وبنيتَ لحداً فهل رأيتَ لموضعي
بقلمي سوريانا
السفير .د. مروان كوجر
Ik heb je manchet gemaakt als een armband om mijn pols
En je begroef mijn hart... je deelde in mijn zegeningen
Ik gaf mijn ziel en gaf niet om een flip
Dus je hebt mijn lichaam afgeslacht en je hebt mijn ziekte versleten
O gewetensvolle bewoner, heb je spijt gekregen?
Tot ik op was en mijn voeten bloedden
De ijsberg van de hanaya was geweldig?
Vraag om mijn hart hoeveel ik van je hield in mijn schoot
Kom op, vertel me... hebben de kernen je vermoord?
Zelfs met jouw nep hebben we het in mijn topjes geleefd
Je verliet mijn hart en gaf niet om de gebrokenen
En ik schilderde mijn dwang, hoeveel ben je geslaagd in mijn spijt
Oh hart, heb je je visie verloren?
Tot ik stierf en hoe gefrustreerd in mijn zorgen
Ik liet mijn knieën voor hem om erin te duiken
Het zeil was kapot en niet meer hersteld
Ik gaf je liefde om te pronken met je passie
Je gooide pus om me doof te maken
Ik accepteerde van je en in je vervreemding sta je op
Tot ik mijn God in jou vroeg met mijn tranen
Laat het hart eervol zijn
Je stak mijn hart met speren en begreep het niet
En het oog vloeide rijkelijk over de oogleden
De herinnering aan mijn klas zou mijn ribben kunnen scheuren
O dief van de ziel, bent u bedrogen?
Tot ik wegging... en jij gaf niets om mijn weiland
Doe je kettingen af en verbreek mijn afscheid
En doorbreek je impasse zodat ik je kan bevrijden van mijn pijn
De tuinman is de lijkwade van de zieken naar achteren
En je bouwde een limiet, heb je mijn plaats gezien?
Door Suriana
Ambassadeur Marwan Cougar
مروان كوجر
.webp)
